Wanneer in een vergadering een gsm afgaat en die persoon opneemt en zonder uitleg naar buiten loopt, dan is er een negatieve storing. De collega’s in de vergaderruimte kunnen geïrriteerd raken door dat gedrag. Wanneer een collega aan het begin van een vergadering vertelt dat zijn kind alleen en ziek thuis is en dat zij graag de telefoon opneemt als het kind belt, dan is dat een positieve storing. De vergadering zal onderbroken worden wanneer de gsm gaat en de persoon de kamer verlaat, maar daar is begrip voor omdat zij die storing eerst kenbaar heeft gemaakt. Dat is de eerste uitdaging: e moet begrijpen dat storingen voorrang hebben en deze bij jezelf gewaarworden. Als die storing een belemmering vormt voor de situatie waarin je je begeeft, is het best dat je ze deelt met de groep.

Toen ik directeur werd, viel ik bijna van mijn stoel toen de leerkrachten kwamen vragen of ze een lijmstift of een blaadje papier mochten nemen. Er was blijkbaar in het verleden misbruik gemaakt van die vrijheid om materialen te nemen. Keuzes kunnen maken en daar geen misbruik van maken: dat is eigen leiderschap. Eigen leiderschap is de tweede uitdaging bij TGI. Elk persoon is zijn eigen individu en kan dus ook eigen keuzes maken. De keuzes die jij maakt, hebben sowieso effect op je omgeving. In de kleuterklas leer je zelfredzaam te zijn door telkens te wisselen van speelhoekje en daar zelfstandig te spelen. De juf heeft niet de tijd om altijd met jou bezig te zijn en dus moet je jezelf weten te redden. Wanneer je in de lagere school komt, leer je dat weer af. Daar loopt alles meer gestructureerd. Ook leerkrachten leren vaak in de loop der jaren af om hun eigen leider te zijn.

Ik ben gestart als leerkracht en volgde een opleiding over TGI. Toen ik directeur werd, introduceerde ik de methodiek in mijn leerkrachtenteam. Zij vertelden mij dat ik mij zo anders gedroeg dan zij gewend waren. Dat lag aan die TGI-methodiek. TGI had een positief effect op het team en resulteerde in minder problemen. Toen ik bij Broeders van Liefde aan de slag ging,  merkte ik dat TGI nog niet zo gekend was in Vlaanderen en dus een gat in de markt was voor het onderwijs en bij uitbreiding voor alle situaties waar mensen samen zijn en samen werken. Na zelf extra opleidingen te volgen, begon ik scholen te helpen met het implementeren van de methodiek in hun visie. In 2018 gingen de eerste scholen er schoorvoetend mee aan de slag. Ondertussen gebruiken er al 14 scholen binnen Broeders van Liefde, zowel basis- en secundair onderwijs, de TGI-methodiek. De droom is natuurlijk dat er nog veel zullen volgen, zodat we samen, als organisatie Broeders van Liefde, het TGI verhaal als pionier in Vlaanderen op de kaart kunnen zetten.

Tussen het eerste script en het uiteindelijke boek zit twee jaar tijd. Mijn eerste versie was meer een handleiding, vond de uitgeverij. Ik moest met een verhaal komen. Toen ik op weekend was met mijn vrouw, kreeg ik in het midden van de nacht een idee en ben ik beginnen schrijven. Zo snel dat mijn gedachten mijn vingers niet meer konden volgen. Zo kwam ik op het verhaal van juf Katrien dat loopt over een schooljaar, van 1 september tot 30 juni.

Ik ben ervan overtuigd dat deze methodiek veel misverstanden kan vermijden of oplossen. Het begint allemaal bij het uitgangspunt respect. Men is echt op zoek om ermee aan de slag te gaan. Het principe past ook perfect bij wat leerkrachten en leerlingen nodig hebben. Ik hoop op z’n minst de scholen van Broeders van Liefde verder te helpen met TGI, maar stiekem reikt mijn ambitie nog veel verder.