Sarah: “Kinderen moet je aanleren om tot stilte te komen, het is niet iets dat uit eigen beweging ontstaat. In het begin van het schooljaar zijn mijn leerlingen meestal sceptisch, maar tegen het einde zijn ze allemaal overtuigd. Ik voel aan op welke momenten ze ervoor openstaan. Vaak is dat wanneer we een onderwerp aansnijden waarbij ze diep in zichzelf moeten kijken.

Er komen dagelijks heel veel prikkels op ons af. Van ’s morgens tot ’s avonds zijn we bezig, vaak met verschillende dingen tegelijkertijd. Daarom vind ik het zelf heel belangrijk om af en toe stil te worden en mediteer ik thuis of zoek ik actief de stilte op. Onze school staat er wel voor open; ik weet bijvoorbeeld dat er door andere leerkrachten soms yogalessen worden gegeven. Ouders onthalen deze stiltemomentjes op een enthousiaste manier wanneer ik hen de klaswerking uitleg op een infoavond."

Sarah: “Omdat het wel wat uitleg vraagt om kinderen voor het eerst mee te nemen in een meditatie, schreef ik er een handleiding over. Ik draag hen eerst en vooral op om een goede houding te vinden: ontspannen, maar niet te ontspannen zodat ze niet in slaap sukkelen. Ze maken het stil en zoeken geen contact met andere kinderen. Bij voorkeur sluiten ze hun ogen. Daarna vertel ik een verhaaltje, aangepast aan hun leeftijd. Ik leid ze via mijn woorden bijvoorbeeld naar een bos waar ze tot rust komen en zich veilig voelen. Dat brengt hen naar hun innerlijke belevingswereld."